بوی ماه مهر
۱۳۱۱: گسترش آموزش موسيقی در سطح دبستانهای تهران
در سال ۱۳۱۱ و بعد از بازدید مخبرالسلطنه (نخستوزیر) و اعتمادالدوله (وزیر معارف) از مدرسهی موسیقی کلنل وزیری و مشاهدهی پیشرفت و کیفیت آموزش، امکانات مالی و پشتیبانی قابلتوجهی، برای تهیهی ساز، نُت، کتابخانه و آزمایشگاه صوت از جانب دولت در اختیار مدرسه قرار گرفت؛ افزایش بودجهی مدرسه به ۲۵۱۰۰۰ ریال (معادل ۱۸۰۰۰ دلار)، تخصیص ساختمانی بزرگ و مناسب در خیابان قوامالسلطنه برای انتقال مدرسه و تغییر نام آن به مدرسهی موسیقار.
این استقبال از آموزش موسیقی تا جایی پیش رفت که در همان سال، بر مبنای دستور نخستوزیر، مقدمات آموزش اجباری سرودهای ساخته شده توسط وزیری، در کلیهی مدارس سی و هشتگانهی تهران مقرر شد. در تکمیل این موارد هم رضاخان دستور تهیه و تدوین کتابی را برای آموزش سرود در دبستانها صادر کرد که نتیجهاش تدوین و تصویب یک کتاب ۶۹ صفحهای (مشتمل بر ۲۵ سرود) در دیماه ۱۳۱۲ بود.
پیشنهاد مطالعه: کتاب «تاریخ هنرستان موسیقی»
مؤلف: علی تقیپور گورابی، ناشر: موسسهی توسعهی هنرهای معاصر، ۱۳۹۷