در سال ۱۳۱۲ و پیش از سفر رضاخان به ترکیه، هیئت ایرانی به صرافتِ ساخت و تنظیم سرود ملیِ تازه افتاد که پردازش کلام این سرود به انجمن ادبی ایران (به ریاست شیخ‌الرئیس افسر) و ساخت موسیقی آن نیز به دسته‌ی موسیقی ارتش (به ریاست سرهنگ نصرالله‌خان مین‌باشیان) واگذار گردید.
پس از ساخت آهنگ سرود توسط ستوان دوم داوود نجمی مقدم (نوازنده‌ی قره‌نی و فارغ‌التحصیل مدرسه‌ی موزیک نظام) و اجرای چندین‌باره‌ی آن برای اعضای انجمن ادبی ایران، کلامِ سرودِ موردنظر هم در سه بند سروده شد؛
قسمت اول: سرود شاهنشاهی، با کلام شیخ‌الرئیس افسر
قسمت دوم: سرود پرچم، با کلام پارسا تویسرکانی
قسمت سوم: سرود ملی، با کلام شیخ‌الرئیس افسر.

این سرود از زمان اجرا در سفر رضاشاه به ترکیه (خردادماه ۱۳۱۳) تا انقلاب سال ۱۳۵۷ به عنوان سرود ملی ایران شناخته می‌شد.

پیشنهاد مطالعه: مقاله‌ی «نگاهی به سرودهای ملی در دوران قاجار و پهلوی»
نوشته‌ی: پیام جهانگیری – مجله‌ی مجازی «اینفو»