ترانه‌ی جفت سلیمان، با صدای مرجان ، نخستین بار، سال ۱۳۵۷ و در آلبوم آزادی (منتشر شده توسط کمپانی C.B.S – منتشر شد.
در جلد این آلبوم، آهنگ‌ساز این ترانه مجتبی‌ میرزاده و کلام‌پرداز آن، صافی ضمیر ذکر شده است که فامیل اصلی مرجان (شهلا صافی‌ضمیر) است.

سال‌ها قبل شنیده بودم و یا جایی خوانده بودم که شاعر این ترانه، زنده‌نام علی‌حاتمی بوده که متأسفانه منبع این آگاهی اولیه را هیچ به یاد نمی‌آورم. (به تازگی و از طریق کانال تلگرامی دلواره‌ها متوجه شدم که خبر اجرای این ترانه با کلام علی حاتمی و صدای مرجان در هفته‌نامه‌ی ستاره سینما (شماره‌ی ۲۵۸، ۱۷ آبان ۱۳۵۷) منتشر شده بوده است.)

هفته‌نامه‌ی ستاره سینما (شماره‌ی ۲۵۸، ۱۷ آبان ۱۳۵۷)

چندی قبل در گفتگویی با احمد بخشی، دستیار و همراه همیشگی زنده نام علی حاتمی، این مسئله را مطرح کردم که ایشان ضمن تائید این مسئله، دلیل آن را چنین به یاد آوردند:

احمد بخشی:

صداگذاری فیلم سوته‌دلان را فریدون ژورک انجام می‌داد، علی‌آقا با فریدون ژورک شرط گذاشت که اگر کارهای صداگذاری فیلم را دو روز زودتر انجام دهد، یک هدیه به او می‌دهد. ژورک هم شب‌کاری کرد و کار را تمام کرد. علی‌آقا هم این ترانه را که قبلاً نوشته بود، برای اجرای مرجان که همسر فریدون ژورک بود، به او هدیه داد.

انتشار این ترانه در فضای ملتهب سال ۱۳۵۷ آن را با قرائت‌های انقلابی همراه کرد و خیلی زود به یکی از ترانه های محبوب روز بدل کرد و از پی آن در بیشتر آلبوم‌های انتخابی از ترانه‌های روز که مؤسسات انتشاراتی معتبر و یا غیر معتبر در فاصله بین سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ منتشر می‌کردند، نیز گنجانده ‌شد.

قریب به دو دهه بعد و در آلبوم خاطره‌ها که شامل مجموعه‌ای از ترانه های پیش از انقلاب مرجان می‌شد، این ترانه به‌صورت نیمه‌کاره – که هنگام شروع هم‌سُراییِ انتهای ترانه، صدا Fade out می‌شود – بازنشر شد.